Ήταν ένας μακρύς και σκοτεινός χειμώνας φέτος στο Βερολίνο. Θυμάμαι πώς ανακοίνωσαν στο ραδιόφωνο ότι ήταν ο χειμώνας με τις λιγότερες ώρες ηλιοφάνειας από τότε που άρχισαν να παρακολουθούν τον καιρό. Όταν στα τέλη Ιανουαρίου, ο ήλιος φάνηκε για πρώτη φορά, μπορείτε να μαντέψετε τι συνέβη. Πήρα την κάμερά μου, το τρίποδό μου και απλά βγήκα έξω. Και καθώς είμαι τυχερός που ζω κοντά στο νερό: Έξω στη λίμνη Tegel.
Τι μπορώ να πω, το σκηνικό ήταν τέλειο. Το νερό ήταν ακόμα λίγο παγωμένο, μερικά σύννεφα στον ουρανό και ένα πανέμορφο κόκκινο-πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα. Φαινόταν ότι όλοι οι φωτογράφοι γύρω είχαν την ίδια ιδέα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τόσους πολλούς φωτογράφους γύρω από τη λίμνη, αλλά υποθέτω ότι όλοι περίμεναν να φωτογραφίσουν ξανά με το φως του ήλιου. Ένα ηλιοβασίλεμα στο Βερολίνο δεν συμβαίνει πάντα, αλλά αν συμβεί, συνήθως αξίζει τον κόπο.
Παρεμπιπτόντως, το κανόνι είναι δώρο της περιοχής Γκρίνουιτς του Λονδίνου. Το Reinickendorf, η συνοικία του Βερολίνου στην οποία βρίσκεται η λίμνη, είναι αδελφοποιημένο με το Γκρίνουιτς. Γι’ αυτό και ολόκληρος ο παραλιακός δρόμος ονομάζεται “Greenwich-Promenade”.
