Ποιος δεν έχει δει φωτογραφίες τραμ της Λισαβόνας να περνάει από τα στενά δρομάκια της Alfama; Το Alfama τραμ είναι ένα από τα δημοφιλή εικονίδια στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, όπως τα ποδήλατα για το Άμστερνταμ.
Τραμ Alfama
Τα πιο διάσημα τραμ είναι στο Alfama, ξεκινώντας από τη διάσημη γραμμή 28. Στη συνέχεια, υπάρχουν πολλά τραμ που έχουν υιοθετηθεί, ειδικά για τουρίστες. Επομένως, κατά τη διάρκεια των υψηλών περιόδων, τέτοια τραμ είναι πλήρως απασχολημένα με τους επισκέπτες. Όμως, κατά τις χειμερινές περιόδους, τα καθίσματα και οι όρθιοι χώροι είναι περιορισμένοι. Παρ ‘όλα αυτά, τι μπορούμε να πούμε… αυτά τα τραμ είναι απλά πανέμορφα και αποτελούν μεγάλο μέρος της ιστορίας των μεταφορών της Λισαβόνας.
Το πρώτο τραμ ξεκίνησε τη διαδρομή του στη Λισαβόνα το 1893, αλλά ήταν μια γραμμή ιπποδρομίας. Μετά από αυτό, το πρώτο ηλεκτρικό τραμ κυκλοφόρησε το 1901 και τον ίδιο χρόνο, όλες οι μεταφορές με άλογα αντικαταστάθηκαν από ηλεκτρικούς τραμ. Κατά συνέπεια, μόλις 58 χρόνια αργότερα και η Λισαβόνα συνδέεται πλέον με 24 γραμμές.
Η βόλτα
Πάνω απ ‘όλα, η βόλτα με τον πιο παραδοσιακό τραμ είναι στην Alfama. Η παλαιότερη συνοικία της Λισαβόνας που παραμένει η μόνη που δεν καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του μεγάλου σεισμού της Λισαβόνας το 1755. Οι δρόμοι της Alfama υποβλήθηκαν σε σχέδια και κατασκευή πριν από τη στιγμή που ο κύριος τρόπος μεταφοράς ήταν άλογα. Στη συνέχεια, σήμαινε ότι οι δρόμοι θα ήταν πολύ στενοί. Αυτός ο δρόμος που μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία χρησιμοποιείται επίσης από αυτοκίνητα, πεζούς και τραμ. Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση, είδαμε ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε στο δρόμο απέναντι από το τραμ και ο οδηγός έπρεπε να αφήσει το αυτοκίνητο να κυλήσει για να περάσει το τραμ.
Εν κατακλείδι, είναι κάπως ενδιαφέρον να παρατηρήσετε την κίνηση στην Alfama, καθώς τα τραμ περνούν μέσα από το λαβύρινθο των παλιών στενών δρόμων. Όταν περνούν τα τραμ, μπορείτε να πιέσετε τον εαυτό σας μόνο στον πλησιέστερο τοίχο του κτηρίου, προσευχόμενος να καλύπτει αρκετό χώρο ανάμεσα σε εσάς και το τραμ. Μόλις εξαφανιστεί πίσω από τη γωνία και ανεξάρτητα από το πόσο γραφικός είναι ο δρόμος, αρχίζει να φαίνεται άδειο, σχεδόν σαν να έλειπε κάτι πολύ σημαντικό.
