Το περπάτημα στο δάσος δάφνης μέσω των βουνών Anaga είναι σαν να επιστρέφεις στο παρελθόν. Αυτά τα διάφορα υποτροπικά δέντρα και φυτά στην Τενερίφη, κάποτε κάλυπταν τα νότια μέρη της Ευρώπης και τη βόρεια Αφρική πριν από περίπου 20.000 χρόνια. Δυστυχώς, οι δασικές εκτάσεις της Τριτοβάθμιας περιόδου είναι πολύ σπάνιες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ανεξάρτητα από το πόσες φορές επισκεφτούμε την Τενερίφη, είναι απαραίτητη μια πεζοπορία στα Όρη Anaga. Σε ένα μέρος αυτής της οροσειράς, μπορείτε να βρείτε ξηρές περιοχές με χαμηλά φυτά και μέσα σε μόλις μία ώρα με τα πόδια, θα βρίσκεστε στην πυκνή δασώδη περιοχή όπου τα σύννεφα σας περιβάλλουν σχεδόν σε όλες τις γωνίες.
Είναι μια πραγματική παιδική χαρά για να βρούμε συνθέσεις των λόφων, των δέντρων δάφνης και των ραβδώσεων του φωτός – αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή, ένα ξαφνικά φωτισμένο μονοπάτι άνοιξε μπροστά μας. Αυτό δεν ήταν εύκολο έργο – κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ο ήλιος πάνω από τα βουνά στέκεται τόσο δυνατός που σχεδόν μας τυφλώνει, παρά το γεγονός ότι φορούσαμε γυαλιά ηλίου. Οι καιρικές συνθήκες άλλαζαν συνεχώς – μια στιγμή ο ήλιος θα έβγαινε και μέσα σε λίγα λεπτά προσπαθούσαμε να κρύψουμε από τη βροχή. Η αναρρίχηση στα βουνά με τον πλήρη εξοπλισμό της κάμερας ήταν εξαντλητική, αλλά κάποτε όμως, όταν ο ουρανός καθαριζόταν, θα βλέπαμε ένα τέτοιο μονοπάτι μπροστά μας, όπως βλέπετε στην εικόνα, που μας έκανε να νιώθουμε σαν να ήμασταν η μέση ενός παραμυθιού.
