Drie keer was ik nu in Boedapest geweest, en alle drie de keren vond ik mijn accommodatie direct naast de St. Stephen’s Basiliek. Toen Daria en ik afgelopen november aankwamen, toen we uit de metro stapten en over het plein van de basiliek liepen, voelde het bijna als thuis. En bij elk van mijn bezoeken had ik tenminste een korte blik in de basiliek – en de gouden koepel bleef in mijn hoofd hangen.
Het laatste bezoek was 5 jaar geleden – nog voor ik mijn eerste echte camera had. Sindsdien droomde ik ervan om eindelijk foto’s te kunnen maken in Boedapest. Helaas hadden we dit keer niet al te veel geluk met het weer en kon ik de meeste foto’s die ik in gedachten had niet realiseren. Maar wie heeft goed weer nodig als je zulke kerken hebt…
Trouwens: De persoon in het midden van de koepel wordt echt verondersteld God te zijn! Dat lijkt me vrij uniek, ken je een andere kerk waarin je een afbeelding van God vindt?
