Jeśli kiedykolwiek byłeś w Portugalii, pewnie znasz “Azulejo” bardzo dobrze. Są to kolorowe płytki, które są używane do dekoracji budynków, pałaców, kościołów, szkół, itp. Zazwyczaj mają one różne formy i odcienie. Było więc dla nas dużym zaskoczeniem odkrycie, że w rzeczywistości, podstawowym celem “Azulejo”, było praktyczne, a nie dekoracyjne.
Azulejo
Słowo Azulejo pochodzi z języka arabskiego i w zasadzie oznacza – polerowane kamienie. Kamienie te były używane do pokrywania budynków, dzięki czemu regulowały temperaturę wewnątrz w miesiącach letnich i zimowych. Azulejo zostało zainspirowane mozaikami bizantyjskimi i rzymskimi, z wpływami perskimi, reprezentowanymi przez krzywe i motywy kwiatowe. Azulejo było popularne głównie we Włoszech (Liguria), Hiszpanii i Portugalii. Później “rozprzestrzeniły się” na kolonie hiszpańskie i portugalskie. Złoty wiek produkcji Azulejo przypada na XVIII wiek, kiedy to rozpoczęto masową produkcję w celu zaspokojenia zapotrzebowania na kolonię portugalską – Brazylię.
W dzisiejszych czasach Portugalia jest szczególnie znana z produkcji cynowo-ceramicznych płytek ceramicznych. Obejmują one nie tylko historyczne budynki, ale także nowoczesne domy, restauracje, bary itp. W centrum Lizbony znajduje się wielu producentów, którzy wciąż tworzą Azulejo. A oprócz wzorów kwiatowych i figuratywnych, można jeszcze zobaczyć wiele kompozycji Azulejo, które przedstawiają historię Portugalii lub po prostu idylliczne sceny z życia.
Kiedyś widzieliśmy piękną mozaikę podczas naszej wędrówki z Lizbony do Cascais. Chafariz de Paço de Arcos – “Stara Fontanna Paço de Arcos” była właśnie naszym ulubionym stylem Azulejo. Zawierała niebiesko-białe obrazy doskonale komponujące się z błękitem nieba nad słoneczną Lizboną.
