Een goede foto hangt veel af van een goede planning. De juiste locatie vinden, de beste tijd bepalen en er uiteindelijk komen. Maar soms kun je zoveel plannen als je wilt, maar uiteindelijk gaat alles “mis”. Zo voelde het op deze gouden ochtend in Praag.
Ik wist voor de reis al dat ik in Praag niet veel slaap zou krijgen. Er zijn te veel mooie taferelen en te weinig tijd om ze allemaal in het juiste licht vast te leggen. In de zomer duurt het blauwe uur ‘s avonds tot 23 uur, terwijl dat van de ochtend al om 3 uur begint. Daarom was ik erg blij toen ik bij AirBnB een appartement kon boeken, gelegen aan de voet van het kasteel. Zo kon ik de tussenliggende tijd maximaal benutten (nou ja, slapen).
Mijn wekker ging om 3:30 uur, want voor de zonsopgang wilde ik de lege steegjes fotograferen. Iets wat ‘s avonds simpelweg niet mogelijk is. Maar toen ik aankwam bij de hoofdingang van de Praagse Burcht, was ik verbaasd toen ik zag dat die gesloten was. Ergens had ik aangenomen dat je de kasteeltuin op elk moment kon betreden – ja, blijkbaar niet.
Iedereen die in Praag is geweest en weet waar de foto is genomen, weet ook dat de weg door het kasteel slechts 10 minuten zou duren. De weg rond de burcht echter… Nou, daarom begon ik de burchtheuvel weer af te lopen, door de straten van Malá Strana en dan bij de wijngaarden weer omhoog naar de Praagse Burcht. Geen kans dat ik dit moment van de opkomende zon zou missen!
Eenmaal aangekomen op de plek die ik in gedachten had, wist ik bij het eerste uitzicht over de stad op de Moldau dat de ochtendsprint de moeite waard was. De hemel veranderde in een krachtig oranje en het hart van Bohemen werd langzaam wakker. Toen ik me omdraaide, knikte een bewaker vriendelijk naar me. En de poorten van het kasteel stonden plotseling open.
