Dankzij de “Olympische promotie” van de Duitse Spoorwegen heb ik in februari veel Duitse steden kunnen bezoeken. Toen de Duitse Olympiërs een gouden medaille wonnen, had ik de volgende dag een gratis eerste klas treinrit door Duitsland. Nu, in februari is het weer natuurlijk niet altijd het beste, dus ik heb de avond ervoor altijd een blik geworpen op het weerbericht. Toen Duitsland de eerste medaille won, zag de weerkaart er niet zo goed uit. Maar boven Dresden zouden de wolken af en toe moeten breken, dus werd de beslissing genomen.
Ik kwam vrij vroeg in Dresden aan, rond lunchtijd, maar het weer viel tegen. Alles was grijs en de stad was dus niet te fotogeniek. Maar goed, ga gewoon naar de Frauenkirche, laat de tijd voorbijgaan en wacht op het blauwe uur. Toen het eindelijk tijd was voor het blauwe uur, moest ik rennen om alle sites vast te leggen. Ik kreeg nogal wat grappige blikken getrokken toen ik met mijn statief door de stad rende, maar wie kan het wat schelen.
De foto’s en de onderwerpen waren de moeite waard. Op de terugweg van de Frauenkirche naar de opera had ik al alles wat ik wilde op de geheugenkaart staan en kon ik vertragen – tot ik me omdraaide. Toen zag ik de koepel van de Frauenkirche schijnen over de gouden steegjes van Dresden. Dus nog één laatste foto voordat we teruggaan naar het station…
