Sinds meer dan 14 jaar noem ik het Olympisch stadion in Berlijn graag mijn tweede woonkamer. Ik ben met Hertha Berlin door de 2de divisie en door Europa gegaan. Ik heb veel plaatsen en stadions gezien, maar niets komt in de buurt van een thuiswedstrijd in Berlijn.
Lange tijd heb ik nagedacht over hoe je een beeld kunt vastleggen dat het Olympisch stadion waardig is. Op een gegeven moment had ik de gedachte dat de zon theoretisch door de 2de zijde van het hele stadion zou moeten schijnen. Helaas zijn er maar 4 dagen per jaar waarin je die theorie kunt testen – en die dagen in maanden waarop je de zonnige dagen op de vingers van één hand kunt tellen. Maar op 10 maart 2014 om 17.45 uur kon ik eindelijk weten of mijn gedachten kloppen.
Ik probeerde de poortwachter te overtuigen om de poort te openen zodat ik een vrije visuele as zou hebben. Hij wilde me niet helpen en liet de tralies dicht. Maar zoals het lot het wil, net op het juiste moment verliet een bezorgwagen het stadiongebied. Gedurende de twee minuten dat je de zon zo kon zien stond het hek open – ik maakte snel gebruik van die mogelijkheid!
Overigens wordt het zonlicht gebroken door de vuurschaal voor de Olympische vlam – de Eeuwige Vlam.
