Na onze lange weg naar beneden van het Bucegi gebergte waren we behoorlijk uitgeput en wilden we gewoon een café vinden om de dag af te sluiten met een welverdiend biertje. Maar toen we bij een scheiding van de wegen kwamen (de ene richting de stad en de andere had “kasteel” erop geschreven) moesten we gewoon de extra mijl gaan. En zoals zo vaak, werden we er voor beloond. Het kasteel van Peleș (Castelul Peleș) is een echte schoonheid in de Roemeense Karpaten.
Toen ik me voorbereidde op de reis naar Roemenië, stuitte ik vaak op het woord “contrasten” dat verband houdt met Boekarest. Hoe vaak kun je een (verrassend duur) biertje drinken voor een ruïne? Deze foto is genomen in de oude stad van Boekarest en ik denk dat je een gevoel krijgt voor wat ik bedoel met “contrasten”. Een paar straten verder bouwen ze een nieuw 5-sterrenhotel.
Het Paleis van het Parlement, het grootste gebouw van Europa, zal je onvermijdelijk passeren als je eenmaal in Boekarest bent. Het immense gebouw staat aan het einde van de lange en brede Unirii-Boulevard en het is moeilijk om de grootte ervan op een foto te laten zien. Het paleis is zo groot dat ik moeite had om het op een enkele foto vast te leggen, zelfs met mijn groothoeklens.
Het Memorial of Rebirth (Memorialul Renaşterii) herinnert aan de bloedige revolutie tegen het Ceausescu-regime in Boekarest in december 1989. Hoewel het idee van het gedenkteken duidelijk een grote populariteit geniet, moest het gedenkteken zelf het hoofd bieden aan kritische stemmen die zich afvroegen of dat wel de beste manier was om de helden van de revolutie te eren.
De kabelbaan naar het station “Cota 1400” in het Bucegi gebergte is voor ons een uitdaging op zich geweest. Daria en ik, we hebben allebei een beetje last van hoogtevrees en zo’n doorgang hoog over het dal is voor ons niet de gemakkelijkste opgave. Het uitzicht van bovenaf was geweldig en we hebben een moment genomen om te genieten en een paar keer diep adem te halen – en natuurlijk om wat foto’s te maken.
Het Paleis van het Parlement is het grootste civiele gebouw ter wereld en gaat net zo diep in de grond als in de lucht. Een onvoorstelbaar netwerk van gangen en slechts enkele daarvan kunnen worden bezocht. De kamer op de foto is de Balzaal, de grootste zaal van het paleis.
Waar je ook gaat, er zijn kabels. Sommige hangen aan de grond, andere zitten nog op hun plaats. Maar ze staan echt op elke straatlantaarn. Onze gastheer Radu heeft ons uitgelegd dat ze blijven staan uit de tijd dat er nog geen echt elektriciteitsnetwerk was. Iedereen heeft net zijn eigen energieverbinding aangelegd en vanaf nu is er niet veel veranderd.
De dagtocht naar Sinaia in de Karpaten in Roemenië was voor mij de eerste reis naar de bergen in een zeer lange tijd. Vier dagen in Boekarest is iets te lang om alleen de stad te zien. En wie weet wanneer ik weer terug ben in Roemenië, dus het leek me handig om de buurt van Dracula te bezoeken terwijl ik in de buurt ben.
