Piazza San Marco, internationaal bekend als het San Marcoplein, kreeg zijn eigen bijnaam “La Piazza” – het plein, en ik denk dat het veel zegt over het belang van Venetië. Er is een legende dat Napoleon het “de salon van Europa” noemde. In onze tijd zou ik zeggen de “fotokamer van Europa”.
De Burano, met zijn kenmerkende kleuren, was anders dan alles wat ik ooit eerder had gezien. Later leerde ik dat er een doel achter het kleurige ontwerp zat. In de gouden eeuw van de ontwikkeling van Burano moest hij, als een huiseigenaar zijn spullen wilde schilderen, bij de overheid van Burano een kleur aanvragen. De overheid liet slechts enkele kleurmogelijkheden toe.
Je ziet vooral gondels op één plek op deze aarde – Venetië. Er zit meer geschiedenis en betekenis in dan je waarschijnlijk zou verwachten. En er zijn er maar een paar honderd – je kunt alleen een gondelier zijn als je een vergunning krijgt van het gilde van Venetië.
Er is altijd een plek als deze voor iedereen in verschillende delen van de wereld… Ik realiseerde me dat de ‘plek’ voor Daria en ik Venetië is, vooral toen ik met mijn statief de zonsondergang over de Rialtobrug probeerde vast te leggen.
Wie slechts één dag nodig heeft om Venetië te bezoeken, zal er ‘s avonds spijt van krijgen. Niet eens omdat de stad het waard is om er meer tijd in door te brengen. Dat is zeker. Maar nee, je loopt de hele dag door. Uiteraard kun je niet zomaar op een tram of bus stappen, maar vertrouw je volledig op je benen en voeten. Oh, en ik wed dat je zult verdwalen!
Het Grand Canal is zogezegd de hoofdweg van Venetië. Het begint op het station en gaat in de vorm van een S-bocht naar het zuiden naar het San Marcoplein. Mark’s Square. U kunt ook de “bus” nemen voor die weg, die min of meer een uur duurt voor de tocht van 4 km. Je hebt een goede sightseeing tour voor een eerlijke prijs en het is geweldig om Venetië te ervaren met een perspectief vanaf het water.
