Το S-Bahn και το Βερολίνο. Περισσότερο μια σχέση αγάπης-μίσους παρά οτιδήποτε άλλο. Χρειάζεσαι το S-Bahn μόνο και μόνο για να πας από το Α στο Β, αλλά όποτε είναι δυνατόν προτιμάς να πάρεις το μετρό.
Ακόμα και ο σχεδιασμός των συρμών του S-Bahn (υπέργειος) δεν είναι ούτε στο ελάχιστο τόσο ελκυστικός όσο το χαρακτηριστικό πορτοκαλί των συρμών του Berliner U-Bahn (υπόγειος). Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι το S-Bahn δεν βρήκε πολλούς φίλους μεταξύ των φωτογράφων; Λοιπόν, σκέφτηκα, ήρθε η ώρα να το αλλάξω αυτό. Και αν μια σκηνή του μετρό είναι πραγματικά χαρακτηριστική για το Βερολίνο, τότε αυτή είναι τα τρένα που ελίσσονται στο κέντρο της πόλης. Ακριβώς όπως τα βλέπετε σε αυτή την εικόνα- προσεγγίζοντας το κέντρο από το ανατολικό τμήμα της πόλης.
Το S-Bahn λειτουργεί από την Deutsche Bahn, τη γερμανική εθνική σιδηροδρομική εταιρεία. Αποτελείται από 15 γραμμές, που καλύπτουν μια απόσταση άνω των 330 χιλιομέτρων, με περισσότερους από 160 σταθμούς. Τα τρένα είναι ηλεκτρικά και κινούνται πάνω σε τρίτη σιδηροτροχιά, ενώ εναέρια καλώδια χρησιμοποιούνται μόνο σε ορισμένα σημεία.
Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία για το S-Bahn στο Βερολίνο είναι ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Ψυχρό Πόλεμο, καθώς συνέδεε το Δυτικό Βερολίνο με τη Δυτική Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της διαίρεσης του Βερολίνου, ο S-Bahn χωρίστηκε σε δύο τμήματα, το ένα υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Ανατολικής Γερμανίας και το άλλο υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Δυτικής Γερμανίας.
Σήμερα, ο S-Bahn αποτελεί ζωτικό μέρος της συγκοινωνιακής υποδομής της πόλης, συνδέοντας πολλά από τα σημαντικά ορόσημα και τους τουριστικούς προορισμούς του Βερολίνου, όπως η Πύλη του Βρανδεμβούργου, το Μνημείο του Τείχους του Βερολίνου και η εμπορική περιοχή Friedrichstraße. Αποτελεί επίσης έναν τρόπο για τη μετάβαση από και προς τα αεροδρόμια της πόλης.
